W systemie prawnym Republiki Włoskiej gmina jest samodzielnym lokalnym organem terytorialnym . Utworzony praeter legem według zasad utrwalonych w średniowiecznych gminach , przewiduje art. 114 konstytucji Republiki Włoskiej . Można go podzielić na frakcje , które z kolei mogą mieć ograniczoną moc dzięki specjalnym zgromadzeniom elekcyjnym. Gmina może mieć również tytuł miasta . Dyscyplina ogólna zawarta jest w dekrecie ustawodawczym z 18 sierpnia 2000 r., n. 267 i ma radę gminy , radę gminy i burmistrza jako organy polityczne .
Opis
Każda gmina należy do prowincji , ale prowincja nie pośredniczy w stosunkach z regionem i to w relacjach z państwem na poziomie hierarchicznym, gdyż posiadając osobowość prawną może mieć bezpośrednie relacje z regionem i z państwem. Państwo. Wszystkie wyżej wymienione jednostki samorządu terytorialnego regulują własnym regulaminem, zgodnie ze statutem , ogólną organizację urzędów i usług, opartą na kryteriach autonomii , funkcjonalności i efektywności kosztowej zarządzania oraz zgodnie z zasadami profesjonalizmu i odpowiedzialności .
Gminy muszą mieć swój własny statut miejski i mogą dzielić swoje terytorium na dzielnice , aby zapewnić bardziej bezpośredni udział ludności w administracji. Okręgowi wyborczemu przekazuje się uprawnienia wykraczające poza funkcję doradczą (dla której statut gminy może przewidywać określone komisje lub rady powiatowe). Ustawa budżetowa na rok 2007 zmodyfikowała warunki ukonstytuowania się powiatów, czyniąc je obowiązkowymi w gminach o liczbie mieszkańców powyżej 250 tys. mieszkańców (przed przerwą30 000 - 100 000 mieszkańców ).
Gmina może składać się z jednej, żadnej lub więcej frakcji , być gminą rozproszoną , być podzielona na dzielnice lub posiadać eksklawę terytorialną . Gminy posiadają również klasyfikację klimatyczną i sejsmiczną swojego terytorium do celów prewencji i ochrony ludności . Wszystkie tzw. struktury miejskie, czyli szkoły , obiekty sportowe i kulturalne takie jak biblioteki miejskie, teatry itp. należą do gminy i są przez nią zarządzane .
Organizacja administracyjna
Organizację administracyjną gminy określa dekret ustawodawczy nr. 267 (TUEL) wraz z innymi władzami lokalnymi .
Na czele gminy stoi burmistrz , demokratycznie wybrany w wyborach samorządowych w wyborach powszechnych wśród wszystkich obywateli gminy posiadających prawo głosu (powyżej 18 roku życia), posiadający władzę wykonawczą wraz z radą gminy , organem kolegialnym złożonym z zmienna liczba radnych gminnych powoływanych przez niego do reprezentowania wspierających go sił politycznych (odpowiednik rady ministrów i szefa rządu na szczeblu państwowym). Burmistrz mieszka w ratuszuw trakcie swojej pracy z mandatem trwającym 5 lat, chyba że zrezygnuje lub umrze.
Nad wszystkim czuwa rada gminna , równorzędny organ kolegialny parlamentu na szczeblu państwowym, składający się z radnych gminnych reprezentujących wszystkie siły polityczne terytorium z funkcjami zatwierdzania budżetu gminy , uchwał i postanowień burmistrza/rady (np. rozporządzenia ). Oprócz postaci radnego i radnego, kolejną kluczową postacią na poziomie administracyjnym jest sekretarz gminy . Działalność administracyjna odbywa się zazwyczaj w Urzędzie Miejskim , który pełni również funkcję miejsca bezpośredniego kontaktu z mieszkańcami.
Gminy często należą do związków gmin , takich jak społeczności górskie , społeczności górskie i społeczności wyspiarskie , lub należą do obszarów miast metropolitalnych . Historycznie na poziomie lokalnym rodziły się bezpartyjne ruchy polityczne zwane listami obywatelskimi . Na czele gminy lub w formie powiązanej stoją miejskie organy policji (czujny) w celu monitorowania przestrzegania przepisów Kodeksu Drogowego oraz służby odpowiedzialne za sprzątanie ulic i usuwanie odpadów . Gmina wraz ze swoimi organami administracyjnymi może być komisariatemza złą administrację. Promocję terytorium powierza się natomiast organom promocyjnym i lokalnym stowarzyszeniom kulturalnym, takim jak Pro Loco .
Funkcje administracyjne
Gmina, posiadając autonomię administracyjną i finansową w granicach określonych przez Konstytucję i DWU, jest odpowiedzialna za administrację terytorium w zakresie:
- definicja i zgodność z rocznym budżetem gminy
- definicja i zgodność z planem generalnym gminy
- porządek publiczny i bezpieczeństwo publiczne
- zarządzanie drogami gminnymi
- zarządzanie budynkami użyteczności publicznej
- utylizacja odpadów
- zarządzanie krytycznymi kwestiami związanymi ze złą pogodą i klęskami żywiołowymi
Jeśli niektóre z tych funkcji zawiodą na przykład z powodu klęsk żywiołowych, burmistrz może zażądać interwencji prefektury . Na wszystkie swoje funkcje administracyjne każda gmina dysponuje rocznym budżetem finansowym państwa . Sposoby podziału środków z budżetu gminy podlegają rozpatrzeniu i zatwierdzeniu przez radę gminy na wniosek rady gminy w formie uchwały o zaawansowanie .
Gminy górskie
Zgodnie z art. 44 konstytucji o ochronie obszarów górskich, ustawa nr. 991 z 1952 r. ustanowił kryteria, na podstawie których gmina określana jest jako górska ; w 2018 r. włoskich gmin sklasyfikowanych jako górskie było 3 427 [1] rozmieszczonych we wszystkich regionach (ale nie we wszystkich prowincjach). Z drugiej strony gminy, w których kryteria te są spełnione tylko na części obszaru gminy, są uznawane za częściowo górskie . [2] W niektórych regionach przyjmuje się, że grupy gmin górskich (lub czasami częściowo górskich) blisko siebie mogą się łączyć, aby dać życie społeczności górskiej .
Stolica Rzymu
Od 3 października 2010 r. miastem Rzym jest administrowany przez sui generis organ miejski o nazwie Roma Capitale . Organ ma większe uprawnienia niż zwykła gmina i posiada własny statut, który określa jego zasady i porządek.
Rozporządzenie w sprawie przejrzystości
Dekret Legislacyjny nr. 33 z 14.03.2013 r. na temat „Reorganizacja przepisów dotyczących obowiązków jawności, przejrzystości i rozpowszechniania informacji przez administrację publiczną” definiuje transparentność jako całkowitą dostępność danych i dokumentów posiadanych przez administrację publiczną, w celu ochrony obywateli , promować udział zainteresowanych stron w działaniach administracyjnych oraz sprzyjać powszechnym formom kontroli wykonywania funkcji instytucjonalnych i wykorzystania środków publicznych .
Informacje muszą być publikowane w otwartym formacie i mogą być ponownie wykorzystywane, bez dalszych zobowiązań poza podaniem źródła i poszanowaniem jego integralności (art. 7). Dane są publikowane na stronie internetowej instytucji, w sekcji „Przejrzysta administracja” (art. 9-bis), zgodnie z wyznaniami i strukturą ustaloną dekretem (załącznik A). Wśród obowiązkowych dokumentów:
- dokumenty dotyczące planowania strategicznego oraz akty niezależnych organów oceniających, budżet i bilanse końcowe;
- życiorysy , opłaty i wydatki za obsługę stanowisk politycznych wybieralnych i niewybieralnych, zarządzanie i doradztwo;
- podmioty prawa prywatnego znajdujące się pod kontrolą publiczną, a także inwestycje w spółki prawa prywatnego;
- wybór wykonawcy do udzielenia zamówienia na roboty, dostawy i usługi;
- umowy zawierane przez administrację z podmiotami prywatnymi lub z innymi organami administracji publicznej;
- dokumentację dotyczącą każdej procedury przedstawiania i zatwierdzania propozycji przekształceń urbanistycznych z inicjatywy prywatnej lub publicznej jako wariantu ogólnego instrumentu planowania urbanistycznego;
- dotyczące interwencji nadzwyczajnych i nadzwyczajnych obejmujących wyjątki od obowiązujących przepisów.
Kodeks prywatności przewidywał, że podmioty publiczne nie muszą uzyskiwać zgody zainteresowanych stron na wewnętrzne i poufne zarządzanie danymi (załącznik 3). Ogólne rozporządzenie o ochronie danych obowiązuje od 25 maja 2018 r. , które w przeciwieństwie do poprzedniej dyrektywy dotyczy również firm i podmiotów, organizacji w ogóle.
W zakresie danych katastralnych , zewnętrzny dostęp elektroniczny jest dozwolony tylko dla wykwalifikowanych techników pod warunkiem specjalnego pisemnego upoważnienia Właściciela. Sąd Kasacyjny (Cass. Civ., 20 lutego 1987 r., nr 1840) rozszerzył to uprawnienie tylko na notariuszy w wykonywaniu ich obowiązków. [3] Uproszczenie doprowadziło do szeregu porozumień między okręgami notariuszy a lokalnymi administracjami gmin, mających na celu dostęp do różnych baz danych Rejestru oraz elektroniczne udostępnianie zaświadczeń niezbędnych do dokonania aktów. Od 2014 r. 25 włoskich gmin było „objętych” usługą [4] za pośrednictwem własnego wnioskuserwis tworzony przez poszczególne gminy przy niezmienionych zasobach finansowych. [5]
Ustawodawstwo stanowi, że wszystkie dokumenty zawierające czyny podlegające obowiązkowej publikacji podlegają również obowiązkowi publikowania w odpowiednim czasie na instytucjonalnych stronach administracji publicznej [6] , bez uszczerbku dla obowiązku zamieszczania na elektronicznej pretoriańskiej tablicy ogłoszeń (tradycyjne ogłaszanie w formie papierowej). było dozwolone tylko do 2010 r.).
Tytuł miasta
Tytuł miasta nadawany jest szczególnym dekretem Prezydenta RP , na wniosek Ministerstwa Spraw Wewnętrznych , do którego dana gmina kieruje wniosek o wydanie koncesji.
Gminy obdarzone tytułem miasta noszą zwykle nad herbem należną im złotą koronę , z wyjątkiem wyjątków (lub innych postanowień w dekrecie zatwierdzającym herb lub w obecności) oraz z ogólnym wyłączeniem prowincji z Bolzano : „Korona Miasta ([...]) tworzy złoty okrąg otwarty ośmioma pustyrlami (pięć widocznych) z dwoma kordonowymi ścianami na obrzeżach, podtrzymującymi osiem wież (pięć widocznych) połączonych murami kurtynowymi, wszystko d 'złote i czarne ściany ». [7] Herby nadaje dekret Prezesa Rady Ministrówprzez Państwowy Urząd Ceremonialny i Honorowy Służby Honorowo-Heraldycznej (dział Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zrodzony z przekształcenia Rady Heraldycznej , zniesiony na mocy ostatecznych postanowień Konstytucji Włoskiej ).
Gminy regionów o specjalnym statusie
Dolina Aosty
W Dolinie Aosty istnieje obszerne prawodawstwo dotyczące spraw miejskich, dotyczące zarówno aspektów organizacyjnych, jak i aspektów wyborczych, finansowych i biurokratycznych. Główną zasadą jest ustawa regionalna nr. 54 z dnia 7 grudnia 1998 r. z późniejszymi zmianami, które regulują system autonomii doliny. [8] W sprawach wyborczych z kolei ustawa wojewódzka nr. 4 z 9 lutego 1995 r. i późniejszych poprawek, swobodnie inspirowanych reformami dokonanymi na poziomie krajowym. [9] Specyficzną cechą ustawodawstwa Valle d'Aosta jest bezpośredni wybór zastępcy burmistrza , który w ten sposób staje się nieruchomym organem administracji miejskiej.
Toponimy Doliny Aosty mają jedną formę, w języku francuskim , z wyjątkiem Aosty (wł . Miasto Aosta, fr. Ville d'Aoste), Breuil-Cervinia i toponimów gmin Gressoney-Saint-Jean i Gressoney-La-Trinité (w dialekcie titsch ) i Issime (w dialekcie francuskim i issimese töitschu ). Gminy Valle d'Aosta mają jednak dwie nazwy, francuskie ( wspólne ) i włoskie, które łączą się z niemieckim .dla gmin, dla których jest przewidziany (wspomniane wcześniej Gressoney-Saint-Jean , Gressoney-La-Trinité i Issime ). W tym przypadku tłumaczeniem gminy na język niemiecki jest Gemeinde (dla Gressoney-Saint-Jean i Gressoney-La-Trinité ) oraz Gemeindeverwaltung (dla Issime ).
Trentino Alto Adige
W Trentino-Alto Adige gminy reguluje ujednolicona ustawa o prawie regionalnym, zatwierdzona dekretem Prezydenta Regionu nr. 3/L z dnia 1 lutego 2005r . [10] Wbrew nazwie to źródło legislacyjne nie jest dokumentem wyczerpującym, jak to ma miejsce w odpowiednim akcie krajowym, ale zawiera szereg odniesień do różnych wcześniej obowiązujących przepisów. Powiązany dekret nr. 1/L reguluje wybór organów gminnych, ustanawiając, jedyny przypadek we Włoszech , proporcjonalny system wyborczy dla składu rad gminnych w Autonomicznej Prowincji Bolzano, aby nie zaburzać równowagi sił między różnymi społecznościami językowymi. [11]
Gminy autonomicznej prowincji Bolzano mają podwójną nazwę, w języku niemieckim i włoskim , która jest dodawana do nazwy w języku ladyńskim dla gmin, dla których jest przewidziana. Tłumaczenie gminy na dolomicki ladyński to chemun lub comun (również oficjalne dla gmin ladyńskich autonomicznej prowincji Trento ), podczas gdy w języku niemieckim jest to:
- Gemeinde dla gmin, którym nie przyznano tytułu miasta;
- Stadtgemeinde , dla gmin, którym nadano tytuł miasta;
- Marktgemeinde , zarezerwowane dla gmin, które już cieszyły się tytułem Markt (prawo do posiadania rynku) w Cesarstwie Austro-Węgierskim , przed aneksją Górnej Adygi do Królestwa Włoch po I wojnie światowej . Po II wojnie światowej przyznanie tego tytułu przejęła sejmik, który przyznaje go gminom liczącym co najmniej 5000 mieszkańców. Jego włoskie tłumaczenie byłoby oficjalnie „borgata”.
Spośród 116 gmin Południowego Tyrolu 16 ma tytuł targowy, a 8 miejski.
Friuli Wenecja Julijska
We Friuli-Wenecji Julijskiej ustawodawca regionalny tylko częściowo wykorzystał uprawnienia przyznane mu w ramach reformy konstytucyjnej z 1993 r ., wyraźnie pozostawiając w mocy przepisy krajowe, które nie są sprzeczne z deliberacjami lokalnymi. W ustawodawstwie zwracamy uwagę na ustawę regionalną nr. 1 z 2006 r . o samorządzie terytorialnym [12] oraz w sprawach wyborczych ustawa wojewódzka nr. 14 z dnia 9 marca 1995 r. z późniejszymi zmianami. [13] Zwróć uwagę, jak to prawo, a także dekret ustawodawczy nr. 9 z 2 stycznia 1997 r. [14]wdrażając reformę konstytucyjną z 1993 r., kilka odwołań do obowiązującego ustawodawstwa krajowego, które w tamtym czasie było ustawą nr. 142 z 8 czerwca 1990 r . z późniejszymi zmianami w 1993 r .: [15] poddaje to gminy regionu niezwykle złożone i nietypowe skrzyżowanie przepisów, biorąc pod uwagę, że oprócz przepisów regionalnych i niezgodnych przepisów krajowych, obowiązują również niektóre przepisy. poprzednie reprezentacje narodowe zostały odwołane w pozostałej części Włoch .
Jeśli chodzi o dwujęzyczność , w prowincjach Gorizia , Udine i Triest niektóre gminy mają podwójną nazwę i podwójne wyznanie , w języku włoskim i słoweńskim . Gmina nazywa się w tych przypadkach občina . W prowincjach Udine , Gorizia i Pordenone niektóre gminy otaczają włoską nazwę z nazwą friulijską . Nominał w tych przypadkach to comun .
W 2014 r. Zgodnie z ustawą regionalną 26/2014 „Reorganizacja systemu regionalnego – autonomie lokalne Friuli-Venezia Giulia” mającą na celu między innymi zniesienie organów prowincjonalnych, kilka gmin jest pogrupowanych w formę organu publicznego, który przyjmuje nazwę Międzygminnych Związków Terytorialnych (UTI).
W 2020 r., po zniesieniu Międzygminnych Związków Terytorialnych , powołano regionalne organy decentralizacji (EDR) , utworzone na mocy Ustawy Wojewódzkiej z dnia 29.11.2019r. 21 („Skoordynowane wykonywanie funkcji i usług między władzami lokalnymi Friuli Venezia Giulia oraz ustanowienie regionalnych organów decentralizacji”), działające od 1 lipca 2020 r., są organami funkcjonalnymi Regionu Autonomicznego Friuli -Wenecja Julijska .
Sycylia
Sycylia jako region cieszący się największym stopniem autonomii jako jedyny ma pełną władzę nad władzami lokalnymi od czasu uchwalenia Konstytucji w 1948 roku . Stosowanie ustawodawstwa krajowego na wyspie – z wyjątkiem profili odnoszących się do wykonywania zdecentralizowanych funkcji państwa i tych związanych z systemem rachunkowości – było zatem zawsze możliwe i podlegało wyraźnemu wdrożeniu przez regionalnego ustawodawcę. Nadzór nad sycylijskimi władzami lokalnymi powierzono Departamentowi Autonomii Lokalnej i Administracji Publicznej.
Sprawy wyborcze reguluje dekret prezydenta regionu nr. 3 z dnia 20 sierpnia 1960 r. , głęboko zmodyfikowaną ustawą regionalną z dnia 26 sierpnia 1992 r., sygn. 7, pionier we Włoszech bezpośrednich wyborów burmistrza na mocy ustawy regionalnej z dnia 15 września 1997 r., n.o. 35, co zbliżyło większościowy mechanizm wyborczy do krajowego, a przez kolejne interwencje legislacyjne do 2008 roku . [16]Wśród typowych cech regulacyjnych wyspy zwracamy uwagę na obniżenie progu zróżnicowania między mniejszymi i większymi gminami w sprawach wyborczych do 10 000 mieszkańców oraz wprowadzenie dla tego pierwszego suchego mechanizmu, który przydziela zwycięzcom trzy piąte miejsc i dwie piąte do pierwszych przegranych, z wyłączeniem jakiejkolwiek innej listy i niezależnie od uzyskanego procentu.
Jeszcze bardziej nietypowe jest możliwe współistnienie komisarza regionalnego , figury przewidzianej na wyspie w miejsce tej mianowanej przez prefekta, i rady miejskiej : komisarz otrzymuje tu bowiem tylko funkcje wykonawcze, a nie deliberatywne. te ostatnie przypisuje się mu tylko w przypadku rozwiązania zarządu na skutek rezygnacji dyrektorów lub wotum nieufności wobec burmistrza. Jednak w przypadku rezygnacji lub przepadku rady powołuje się ją do końca naturalnego mandatu, a przedterminowe wybory ogłasza się tylko w przypadku kryzysu rady. [17]
Sardynia
Sardynia jest jedynym regionem posiadającym szczególną autonomię, który nie wykorzystał jeszcze organicznie swoich uprawnień w zakresie administracji miejskiej; na wyspie stosuje się zatem Skonsolidowane Prawo Krajowe, z wyjątkiem szczególnych odstępstw ustanowionych w niektórych szczególnych ustawach regionalnych. Jednak zmiany zatwierdzone i zaproponowane na szczeblu centralnym pobudziły również aktywność ustawodawcy regionalnego na Sardynii, najpierw poprzez zawieszenie stosowania na miejscu nowych przepisów krajowych, a następnie ustawą regionalną nr. 11 z 25 maja 2012 r. , w wyniku której doszło do reorganizacji samorządów lokalnych Sardynii. [18]
Statystyka
Według stanu na 2021 r. Włochy mają 7904 gmin. [19] W wyniku spontanicznych agregacji ich liczba spada w porównaniu ze spisem powszechnym z 2011 r., kiedy gminy włoskie liczyły 8092 i liczyły średnio 7345 mieszkańców. [20]
W 2011 r. 70,5% gmin liczyło mniej niż 5 000 mieszkańców, a tylko 6,3% ponad 20 000. Wśród nich gmin powyżej 50 000 mieszkańców było łącznie 141, a powyżej 100 000 46.
W 1861 roku, roku zjednoczenia Włoch , było 7720 gmin.W spisie z 1921 r . odnotowano największą liczbę gmin, bo 9195, natomiast w kolejnym spisie z 1931 r ., w związku z licznymi dekretami zjednoczeniowymi, odnotowano 7311 zarejestrowano, osiągnięto minimalną wartość. [21]
Gminy według danych demograficznych
Dane ISTAT zaktualizowane do 1 stycznia 2021 r.: [22]
| Zakres demograficzny | Wspólny | Populacja | ||
|---|---|---|---|---|
| numer | % | mieszkańcy | % | |
| 500 000 mieszk. i poza nią | 6 | 0,08% | 7 170 310 | 12,10% |
| od 250 000 do 499 999 mieszk. | 6 | 0,08% | 1 874 966 | 3,16% |
| od 100 000 do 249 999 mieszk. | 32 | 0,40% | 4 749 945 | 8,02% |
| od 60 000 do 99 999 mieszk. | 58 | 0,73% | 4 446 634 | 7,50% |
| od 20 000 do 59 999 | 404 | 5,11% | 13 253 362 | 22,37% |
| od 10 000 do 19 999 mieszk. | 698 | 8,83% | 9 662 013 | 16,31% |
| od 5 000 do 9 999 mieszk. | 1179 | 14,92% | 8 331 631 | 14,06% |
| od 3 000 do 4 999 mieszk. | 1087 | 13,75% | 4 222 171 | 7,13% |
| od 2 000 do 2 999 mieszk. | 921 | 11,65% | 2 258 907 | 3,81% |
| od 1000 do 1999 mieszk. | 1520 | 19,23% | 2 213 443 | 3,74% |
| od 500 do 999 mieszk. | 1101 | 13,93% | 811 919 | 1,37% |
| mniej niż 500 mieszk. | 892 | 11,29% | 262 265 | 0,44% |
| Całkowity | 7 904 | 100,00% | 59 257 566 | 100,00% |
Demograficzne grupy interesów dla małych gmin
| Zakres demograficzny | Wspólny | % | ||
|---|---|---|---|---|
| numer | % | mieszkańcy | % | |
| mniej niż 5 000 mieszkańców | 5 521 | 69,85% | 9 768 705 | 16,49% |
| mniej niż 4 000 mieszk. | 5 063 | 64,06% | 7 719 721 | 13,03% |
| mniej niż 3000 mieszk. | 4 434 | 56,10% | 5 546 534 | 9,36% |
| mniej niż 2 000 mieszk. | 3 513 | 44,45% | 3 287 627 | 5,55% |
| mniej niż 1 000 mieszk. | 1 993 | 25,22% | 1 074 184 | 1,81% |
Grupy demograficzne według obszaru geograficznego
Gminy Północy , Centrum i Południa Włoch podzielone według przedziałów demograficznych.
Północ obejmuje regiony północno-zachodnie ( Liguria , Lombardia , Piemont , Valle d'Aosta ) i północno-wschodnie ( Emilia-Romania , Friuli-Wenecja Julijska , Trentino-Alto Adige , Veneto ).
Centrum obejmuje regiony środkowych Włoch lub środkowych Włoch ( Lazio , Marche , Toskania i Umbria ).
Południe obejmuje regiony południowych Włoch lub południowych Włoch ( Abruzja , Basilicata , Kalabria , Kampania , Molise , Apulia ) oraz wyspiarskich Włoch ( Sardynia , Sycylia ). Abruzja jest sklasyfikowana w południowych Włoszech ze względów historycznych, ponieważ była częścią Królestwa Obojga Sycylii przed zjednoczeniem Włoch w 1861 roku.
| Zakres demograficzny | Liczba gmin | Populacja mieszkańców | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Północ | Środek | Południe | Północ | Środek | Południe | |
| od 500 000 mieszk. i poza nią | 3 | 1 | 2 | 2 804 841 | 2 783 809 | 1 581 660 |
| od 250 000 do 499 999 mieszk. | 3 | 1 | 2 | 907 910 | 359 755 | 607 301 |
| od 100 000 do 249 999 mieszk. | 17 | 5 | 10 | 2 503 474 | 749 523 | 1 496 948 |
| od 60 000 do 99 999 mieszk. | 16 | 16 | 26 | 1 289 906 | 1 253 707 | 1 903 021 |
| od 20 000 do 59 999 | 158 | 78 | 168 | 4 974 716 | 2 647 385 | 5 631 261 |
| od 10 000 do 19 999 mieszk. | 353 | 115 | 230 | 4 824 497 | 1 655 230 | 3 182 286 |
| od 5 000 do 9 999 mieszk. | 672 | 155 | 352 | 4 723 268 | 1 139 230 | 2 469 133 |
| od 3 000 do 4 999 mieszk. | 620 | 141 | 326 | 2 404 254 | 549 864 | 1 268 053 |
| od 2 000 do 2 999 mieszk. | 501 | 100 | 320 | 1 229 705 | 242 581 | 786 621 |
| od 1000 do 1999 mieszk. | 793 | 182 | 545 | 1 155 222 | 270 306 | 787 915 |
| od 500 do 999 mieszk. | 627 | 110 | 364 | 458 324 | 82 312 | 271 283 |
| mniej niż 500 mieszk. | 622 | 64 | 206 | 175 415 | 19 431 | 67 419 |
| Całkowity | 4 385 | 968 | 2 551 | 27 451 532 | 11 753 133 | 20 052 901 |
Różnice językowe
We włoskich gminach językiem urzędowym jest włoski , po którym następują różne lokalne dialekty i języki. Istnieją jednak różnice językowe w gminach graniczących z zagranicą ( Francja , Szwajcaria , Austria i Słowenia ), gdzie istnieje przynajmniej drugi język, taki jak francuski , niemiecki i słoweński (np . Piemont , Valle d'Aosta , Trentino-Alto Adige). , Friuli-Wenecja Julijska ).
Istnieją również mniejszości językowe, takie jak język ladyński w Trentino-Alto Adige i Veneto , język friulski we Friuli-Wenecji Julijskiej, język sardyński na Sardynii , język walser w Piemoncie i Valle d'Aosta, język grecki w Apulii i w Kalabrii , arbëreshë w Abruzji, Molise, Kampanii, Apulii, Basilicacie, Kalabrii, francusko-prowansalskim w Apulii .
Naczelne ssaki
- Gmina o najdłuższej nazwie to San Valentino in Abruzzo Citière (PE) z 34 literami [23] , podczas gdy gminy Ne (GE), Re (VB) i Vo ' (PD) mają najkrótszą nazwę z tylko dwiema literami [ 24]
- Pierwsze miasto w porządku alfabetycznym to Abano Terme (PD), a ostatnie to Zungri (VV) [25]
- Najbardziej wysuniętą na północ gminą we Włoszech jest Predoi (BZ), najbardziej wysuniętą na południe Lampedusa i Linosa (AG), najbardziej wysuniętą na zachód Bardonecchia (TO) i najbardziej wysuniętą na wschód Otranto (LE) .
- Najbardziej zaludnionym miastem we Włoszech jest Rzym (RM), najmniej zaludnionym jest Morterone (LC)
- Największą gminą we Włoszech jest Rzym (RM), mniejszą jest Atrani (SA)
- Gminą o największej gęstości zaludnienia jest Casavatore (NA), najniższą jest Briga Alta (CN)
Notatka
- ^ Gminy górskie na Comuniverso . Pobrano 11 czerwca 2019 r. (Zarchiwizowane z oryginału 11 czerwca 2019 r.) .
- ^ Gminy górskie , na górze Sì . Źródło 11 czerwca 2019 .
- ^ Administracja czasami lekceważy kwestie prywatności , na senigallianotizie.it . Pobrano 24 maja 2018 r. (Zarchiwizowane z oryginału 24 maja 2018 r.) .
- ^ Uproszczenia administracyjne dla obywateli i PA: umowy z gminami w 25 miastach o elektroniczny dostęp do bazy danych metrykalnych, wydawanie zaświadczeń o stanie cywilnym i cywilnym oraz cyfrową transmisję umów , na notariato.it , 19 listopada 2014 (archiwum z oryginał z dnia 24 maja 2018 r.) .
- ^ Urząd Gwaranta Prywatności, Nota techniczna dotycząca stosowania przez gminy przepisów dotyczących poufności (docweb n.40229) . Pobrano 25 maja 2018 r. (Zarchiwizowane z oryginału 20 listopada 2017 r.) . , cytowany na stronie internetowej urzędu z odniesieniami do tomów "Massimario 1997 - 2001. Zasady potwierdzone przez Gwaranta w pierwszych pięciu latach działalności" | "Massimario 2002" | "Massimario 2003" [KATEGORIE I WYMAGANIA DOTYCZĄCE DANYCH OSOBOWYCH> Dane wrażliwe> Dane odpowiednie do ujawnienia pochodzenia etnicznego
- ^ Termin publikacji postępowania w sieci , na publika.it , 26 lutego 2019 ( archiwum 27 marca 2020 ) .
- ^ Charakterystyka techniczna herbów heraldycznych , na presid.governo.it .
- ^ Witryna VDA.
- ^ Witryna VDA.
- ^ Skonsolidowany tekst o prawie miejskim w TAA.
- ^ Skonsolidowany tekst o wyborach samorządowych w TAA. ( PDF ), na Regione.taa.it . Pobrano 20 maja 2012 r. (Zarchiwizowane z oryginału 24 września 2015 r.) .
- ^ Rady Regionalne FVG.
- ^ Tekst prawny.
- ^ Tekst prawny.
- ^ Tekst prawny.
- ^ Departament Rodziny Regionu Sycylii
- ^ Sycylijskie administracyjne prawo wyborcze
- ^ Tekst , na Consiglio.regione.sardegna.it . Pobrano 14 czerwca 2012 r. Zarchiwizowane z oryginału 6 października 2012 r . .
- ^ Nowe gminy 2021
- ^ ISTAT - Krajowy Instytut Statystyczny - Dane zaktualizowane do 1 stycznia 2016 r.
- ^ Studio Cittalia-ANCI ( PDF ), na cittaalia.it . Pobrano 21 września 2010 r. (Zarchiwizowane z oryginału 23 września 2015 r.) .
- ^ Gminy według danych demograficznych , na tuttitalia.it , 2021 . Źródło 5 listopada 2021 .
- ^ Gminy o najdłuższych nazwach , na Comuni-Italiani.it . Pobrano 1 kwietnia 2020 r. ( zarchiwizowane 12 kwietnia 2019 r. ) .
- ^ Lu, „krótsza” gmina, która dużo wie przy stole
- ^ GMINY WŁOSKIE .IT - Mapa strony , na comuneitaliani.it . Źródło 28 stycznia 2019 .
Bibliografia
- Ustawa z 20 marca 1865 r., przyp. 2248 - O zjednoczenie administracyjne Królestwa Włoch
- Paolo Caretti i Ugo De Siervo, Instytucje prawa publicznego , Turyn, Giappichelli Editore, 1996. ISBN 88-348-6210-4 .
Powiązane przedmioty
- Krajowe Stowarzyszenie Gmin Włoskich
- Rada Miejska (Włochy)
- Rzadka gmina
- Konsorcjum gmin
- Demografia Włoch
- Władze lokalne (Włochy)
- Włoskie wybory administracyjne
- Bałagan komunalny
- Tytuł miasta we Włoszech
- Ujednolicony tekst władz lokalnych
- Burmistrz (Włochy)
- Sieć zdrowych miast
- Związek Gmin
- Rejestrator
- Urzędnik Stanu Cywilnego
- Oficer wyborczy
Inne projekty
Wikimedia Commons zawiera obrazy lub inne pliki dotyczące włoskiej gminy
Zewnętrzne linki
- Stowarzyszenia i sieci gmin
- Anci Narodowe Stowarzyszenie Gmin Włoskich ,na anci.it.
- Ancitel Sieć włoskich gmin , na ancitel.it .
- Sieci trzeciego sektora
- Sieć Recosol , na comune-info.net . Pobrano 18 czerwca 2018 r. (Zarchiwizowane z oryginału 19 czerwca 2018 r.) .
- Gminy i stowarzyszenia Trzeciego Sektora w Toskanii na siamosolidali.it .
- Sieć zdrowych miast , w sieci zdrowych miast . (partner WHO)
- Inny
- Statystyki i ciekawostki o gminach we Włoszech na comuneweb.net .
- Przejrzystość w korzystaniu z zasobów publicznych , na soldipubblici.gov.it . Pobrano 23 kwietnia 2018 r. (Zarchiwizowane z oryginału 21 stycznia 2017 r.) . zgodnie z dekretem ustawodawczym „Przejrzystość” nr. 97/2016, art. 5 ust. 1.
All Rights Reserved © 2022