Darmowe treści

Wolne dzieło (lub wolna treść ), podobne do koncepcji wolnego oprogramowania , to dzieło, które można wykorzystywać, ponownie wykorzystywać i rozpowszechniać bez ograniczeń wynikających z praw autorskich , zgodnie z definicją wolnego dzieła kulturalnego . ^[1]

Wikipedia jest przykładem wolnej encyklopedii treści. ^[2]

Licencje copyleft na bezpłatne treści

Mówimy o bezpłatnych treściach typu copyleft (lub mocnych bezpłatnych treściach ), jeśli chcemy zapobiec tworzeniu dzieł pochodnych z dodatkowymi ograniczeniami, których nie miało oryginalne dzieło. ^[3]

Kilka przykładów:

Creative Commons — uznanie autorstwa i na tych samych zasadach (CC BY-SA)
Licencja GNU Wolnej Dokumentacji (GFDL)
Licencja Design Science (DSL)

Licencje na treści wolne od praw autorskich

Treść nieobjęta prawem copyleft (lub słaba zawartość bezpłatna ) jest określana, jeśli licencja nie obejmuje licencji typu copyleft. Pozwala to na większe rozpowszechnienie utworu kosztem przyznania narodzin dzieł pochodnych, które nie są już darmowe.

Kilka przykładów:

Creative Commons – uznanie autorstwa (CC BY)
Licencja BSD
Domena publiczna

Licencje na treści niewolne

Ważne jest, aby rozróżnić wszystkie licencje, których przeciwnie nie można uznać za zawierające treści bezpłatne, ponieważ ograniczają one w jakiś sposób swobodę korzystania z utworu, na przykład zakazują jego wykorzystywania do „celów komercyjnych”, ograniczając go do amatorskich lub obszary badawcze, ograniczenie go do określonej liczby użytkowników, zakaz modyfikacji lub rozpowszechniania itp., to wszelkie ograniczenia, które sprawiają, że dany utwór jest treścią niewolną .

Kilka przykładów:

Creative Commons — uznanie autorstwa — niekomercyjne (przez NC)
Creative Commons – Uznanie autorstwa – Brak prac pochodnych (Autor: ND)

Dodatkowe ograniczenia

Dodatkowe ograniczenia oznaczają pewne ograniczenia w korzystaniu, modyfikowaniu lub rozpowszechnianiu utworu, które czynią go niewolnym. Niektóre z tych ograniczeń służą zniechęcaniu do form konkurencji lub ograniczaniu pola korzystania z utworu, np. sformułowanie „do użytku niekomercyjnego” (ponieważ wręcz przeciwnie, bezpłatny utwór jest również dystrybuowany za wynagrodzeniem ).

Innym bardzo powszechnym terminem jest „bez prac pochodnych” używany do uczynienia pracy użytecznym, ale nie edytowalnym. Rozprzestrzenia się na osobiste świadectwa lub myśli, aby zachować je nienaruszone w całości, a nie na rzeczywiste dzieła kultury.

Perspektywy na przyszłość

Na poziomie Unii Europejskiej na zaawansowanym etapie jest tworzenie biblioteki cyfrowej, która ma powstać zgodnie z zasadami bezpłatnych treści. Pierwszą konkretną realizacją jest Europeana , która na razie udostępnia 12 000 tekstów online, ale planuje osiągnąć 100 000 tekstów rocznie. Jednak bezpłatne użytkowanie jest ograniczone do użytku osobistego. ^{[ dlaczego miałby być wtedy wolny? ]}

Rozprawa w Komisji Kultury Izby Włoskiej

W 2007 r. temat oprogramowania i bezpłatnych treści został w sposób autorytatywny przedstawiony włoskiemu parlamentowi. Komisja Kultury Izby Poselskiej wysłuchała w formie przesłuchania prof. Arturo Di Corinto , razem z Richardem Stallmanem i Brucem Perensem . ^[4] Konferencja wiedzy Share starała się również poszerzyć bazę członków świata akademickiego o wolne oprogramowanie i bezpłatne treści, aby jej głos był słyszany również przez świat polityczny.

Notatka

^ Zrozumieć Wolne Dzieła Kultury , na creativecommons.org . Źródło 15 marca 2016 .
^ Wikipedia: ZA DARMO
^ Co to jest copyleft? , na gnu.org . Źródło 15 marca 2016 .
^ Przegląd prasy «Republika oprogramowania» ( PDF ), na dicorinto.it . Pobrano 15 marca 2016 r. (Zarchiwizowane z oryginału 10 sierpnia 2011 r.) .

Bibliografia

Simone Aligrandi,Prawo autorskie i otwarta treść. Druga strona praw autorskich( PDF ), PrimaOra / Copyleft-Italia.it, 2005, s. 176, ISBN 88-901724-0-1 . Źródło 10 grudnia 2011 .
Giulio Concas, Giulio De Petra; Giovanniego Battisty Gallusa; Giaime Ginesu; Michele Marchesi; Flavia Marzano,Otwarta treść, dobra wspólne( PDF )^{[ przerwany link ]} , McGraw-Hill, 2009, s. 280, ISBN 978-88-386-6552-3 . Źródło 18 grudnia 2009 .
Luciano Paccagnella, Otwarty dostęp. Otwarta wiedza a społeczeństwo informacyjne, Il Mulino, 2010.

Powiązane przedmioty

Inne projekty

Wikimedia Commons zawiera obrazy lub inne pliki w bezpłatnej treści

Zewnętrzne linki

( EN ) Zrozumieć wolne dzieła kultury , na creativecommons.org . Źródło 15 marca 2016 .

Portal prawniczy : dostęp do wpisów Wikipedii dotyczących prawa